کشف ساز و کار جدید مغز در مورد اضطراب
تاریخ انتشار: ۱۹ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۹۳۵۶۱۸
به گزارش گروه علم و پیشرفت خبرگزاری فارس به نقل از مدیکال‌اکسپرس، همه گیری و پیامدهای آن اضطراب را به سطوح جدیدی رسانده است. اما ریشه‌بیماری‌های مرتبط با اضطراب، از جمله اختلال طیف وسواس فکری-عملی (OCSD)، هنوز نامشخص است. دانشمندان بهداشت دانشگاه یوتا در مطالعه ای جدید به بینش‌هایی در مورد اهمیت نوعی سلول کوچک در مغز (میکروگلیا) جهت کنترل رفتارهای مرتبط با اضطراب در موش‌های آزمایشگاهی دست یافتند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
تصور می‌شود که نورون‌ها به عنوان نوع غالب سلول‌های مغز، رفتار را کنترل می‌کنند. محققان نشان دادند که جمعیت‌های میکروگلیا خاص رفتارهای اضطراب و اختلال طیف وسواس فکری-عملی را فعال می‌کنند در حالی که برخی دیگر آنها را کاهش می‌دهند. علاوه بر این، میکروگلیا با نورون جهت فراخوانی رفتار ارتباط برقرار می کند. این یافته ها که در مجله«Molecular Psychiatry» منتشر شده، در نهایت می‌تواند به رویکردهای جدیدی برای درمان‌های هدفمند منجر شود.
ماریو کاپچی به عنوان نویسنده ارشد این مطالعه، گفت: «مقدار کمی از اضطراب خوب است. اضطراب به ما انگیزه می دهد، ما را تحریک می کند و می گوید من می توانم. اما دوز زیادی آن بر ما غلبه می‌کند، از نظر ذهنی فلج می‌شویم، ضربان قلب تندتر می‌شود، عرق می‌ریزیم و سردرگمی ایجاد می کند.»
مکانیسم‌های تازه شناسایی شده می‌توانند برای حفظ رفتارها در محدوده سالم و شرایط عادی مهم باشند. این یافته عقاید فعلی درباره نقش عملکرد میکروگلیا در مغز را به چالش کشیده است.
میکروگلیا که تنها 10 درصد از سلول‌های مغز را تشکیل می‌دهد، به‌عنوان جمع‌کننده‌های زباله مغز در نظر گرفته می‌شد که نورون‌های در حال مرگ (شایع‌ترین سلول‌های مغز) و پروتئین‌هایی با شکل غیرعادی را دفع می‌کنند. اکتشافات آنها همچنین نشان داد میکروگلیاهای ژن Hoxb8 برای کنترل رفتار از طریق برقراری ارتباط با مدارهای عصبی خاص مهم هستند.
اما اینکه میکروگلیا چگونه این وظایف را به انجام می‌رساند به عنوان یک راز باقی ماند. هنگامی که دانشمندان از لیزر برای تحریک یک زیرجمعیت، میکروگلیا Hoxb8 استفاده کردند، موش ها بیشتر مضطرب شدند. هنگامی که لیزر میکروگلیا Hoxb8 را در قسمت‌های دیگر مغز فعال کرد، موش‌ها خود را اصلاح کردند.
این تحقیق نشان می‌دهد که محل و نوع میکروگلیا دو ویژگی هستند که به نظر می رسد برای تنظیم دقیق اضطراب و رفتارهای OCSD مهم هستند.
پایان پیام/
منبع: فارس
کلیدواژه: مغز اضطراب میکروگلیا
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.farsnews.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فارس» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۹۳۵۶۱۸ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
یافته‌های پژوهشگران برای افزایش ظرفیت دیالیز برای بیماران
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. یافته‌های پژوهشگران برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
به گزارش ایسنا، کارآزمایی بالینی از سوی امین احمدی، سودابه اعلاتاب، رضا مقدسعلی، ایرج نجفی، سروش شکرچیان از پژوهشگاه رویان، دانشگاه علوم پزشکی تبریز، دانشگاه علوم پزشکی تهران و دانشگاه ماستریخ هلند به بررسی تأثیر سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی خود فرد، بر عملکردی صفاق و التهاب آن در افراد تحت دیالیز پرداختند.
در همین ارتباط باید گفت؛ بیماری مزمن کلیه (Chronic kidney disease) یک نارسایی آرام، پیش رونده و غیرقابل برگشت در کلیه است که حدود هفتصد میلیون نفر در جهان به آن مبتلا هستند.
پیشرفت این بیماری می‌تواند تا تخریب کامل کلیه و نیازمند شدن فرد مبتلا به پیوند کلیه یا دیالیز روزانه ادامه پیدا کند. اگر دیالیز دیگر قادر به تصفیه مایعات و محلول‌ها به میزان مورد نیاز برای بیمار نباشد، شرایطی با عنوان ناکارآمدی اولترا فیلتراسیون اتفاق می‌افتد که منجر به بی‌فایده شدن دیالیز برای بیماران می‌گردد.
فیبروز صفاقی مهمترین علت از دست دادن ظرفیت دیالیز است که معمولاً به دلیل التهاب و فیبروتیک شدن صفاق روی می‌دهد. این شرایط برای حدود ۲۰ درصد از بیماران با سابقه دیالیز طولانی اتفاق می‌افتد. با پیشرفت پزشکی بازساختی (پزشکی ترمیمی) در چند دهه اخیر تلاش‌هایی برای سلول درمانی فیبروز صفاقی صورت گرفته است.
نتیجه این پژوهش که در نشریه بین المللی Archives of Iranian Medicine منتشر شده است، نشان داد، استفاده از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی باعث بهبود جزئی در اولترافیلتراسیون و کاهش اندک التهاب در بیماران می‌گردد.
یافته‌های این پژوهش برای نخستین بار نشان داد می‌توان از سلول‌های بنیادی مزانشیمی مشتق از بافت چربی برای درمان ضایعات صفاق استفاده کرد. مطالعات بالینی آینده می‌تواند امکان استفاده درمانی از این سلول‌ها را در مبتلایان به فیبروز صفاقی مورد بررسی قرار دهد.
انتهای پیام
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند